- Program ochrony podkowca
   małego
- Instalacja krat lub innych
   zabezpieczeń w wejściach
- Osiągnięcia Projektu
- Status gatunku
- Występowanie
- Wygląd
- Środowisko i schronienia
- Rozród
- Pokarm i żerowanie
- Echolokacja
- Zagrożenia
- Gatunek tarczowy
- Kolonie rozrodcze
- Kwatery przejściowe
- Przypadkowa wizyta
- Zimowiska
- Co zrobić żeby im pomóc
- Co szkodzi nietoperzom
- Wykaz stanowisk

Podkowiec Mały - Występowanie

    Podkowiec mały występuje w południowej Europie, północno-zachodniej Afryce, Azji centralnej i Azji Mniejszej i na Bliskim Wschodzie. W Europie jego zasięg rozciąga się od Hiszpanii po południową Ukrainę, Krym i Kaukaz. Północna granicę zasięgu stanowią Irlandia, południowa część Wysp Brytyjskich, Belgia, południowe i centralne Niemcy, południowa Polska i Ukraina. Najliczniej występuje w Europie południowej, Irlandii i Wielkiej Brytanii. Duże i stabilne populacje znajdują się w Austrii oraz Czechach. Bardzo rzadki jest natomiast w Belgii, Niemczech i Szwajcarii. Zupełnie wyginął w Holandii.
    W drugiej połowie XX wieku odnotowano silny spadek liczebności podkowca małego w Europie, w tym również w Polsce. Obecnie na większości obszarów występowania sytuacja tego gatunku ustabilizowała się. Wciąż jednak podkowiec mały jest jednym z najbardziej narażonych na wyginięcie nietoperzy w Europie, szczególnie w północnej części zasięgu.
    W Polsce występowanie tego gatunku ograniczone jest do pasma gór oraz pogórza. Spotykany jest na Wyżynie Krakowsko-Częstochowskiej, w Karpatach (z wyjątkiem Tatr) i w Sudetach Wschodnich. Po drastycznym spadku liczebności w latach 1950-1980, sytuacja krajowej populacji podkowca ustabilizowała się, a w niektórych rejonach tj. Beskidy czy Wyżyna Krakowsko-Częstochowska stał się jednym z liczniejszych nietoperzy. Wciąż jednak należy do bardziej zagrożonych wyginięciem gatunków w naszym kraju.

Polskie Towarzystwo Przyjaciół Przyrody "pro Natura"

Darmowy hosting zapewnia PRV.PL